Yeşaya 30:3-9

« Yeşaya 29 | Yeşaya 30 | Yeşaya 31 »
3Ne var ki, firavunun koruması onlar için utanç,
Mısır'ın gölgesine sığınmaları onlar için rezillik olacak.
4Önderleri Soan'da[a] olduğu,
Elçileri Hanes'e ulaştığı halde,
5Kendilerine yararı olmayan bir halk yüzünden hepsi utanacak.
O halkın onlara ne yardımı ne de yararı olacak,
Ancak onları utandırıp rezil edecek.”
6Negev'deki hayvanlara ilişkin bildiri:
“Elçiler erkek ve dişi aslanların,
Engereklerin, uçan yılanların yaşadığı
Çetin ve sıkıntılı bir bölgeden geçerler.
Servetlerini eşeklerin sırtına,
Hazinelerini develerin hörgücüne yükleyip
Kendilerine hiç yararı olmayan halka taşırlar.
7Mısır'ın yardımı boş ve yararsızdır,
Bu yüzden Mısır'a ‘Haylaz Rahav[b]’ adını verdim.
8“Şimdi git, söylediğimi onların önünde
Bir levhaya yazıp kitaba geçir ki,
Gelecekte kalıcı bir tanık olsun.
9Çünkü o asi bir halk, yalancı bir soy,
RAB'bin yasasını duymak istemeyen bir soydur.
« Yeşaya 29 | Yeşaya 30 | Yeşaya 31 »
  • Giriş
  • Video
  • Notlar

Notlar

28:1-35:10 Uluslara bildirilen yargı ve cezanın (34. bölüm) ardından kurtulanların sevinç dolu ezgisiyle (35. bölüm) sona eren ve altı “vay” ünlemi içeren kısım (Yşa.28:1; Yşa.29:1; Yşa.29:15; Yşa.30:1; Yşa.31:1; Yşa.33:1; krş. Yşa.5:8-23’e ait notlar).
30:4 Soan’da Tanis Kenti olduğu tahmin edilir. Bir zamanlar İsrail halkının köle olarak çalıştığı yer (bkz. Yşa.19:11 ve ilgili not). Hanes’e Ya Kahire’nin güneyindeki Herakleopolis ya da Nil Deltası içerisinde Soan’a yakın bir kent olduğu tahmin edilmektedir.
30:6 Negev’deki Bkz. Yar.12:9 ve ilgili not; krş. Hak.1:9. bildiri Bkz. Yşa.13:1 ve ilgili not. uçan yılanların Bkz. Yşa.14:29. Çetin ve sıkıntılı Kıyı şeridinin denetimiAsurlular’ın elinde olduğu için (bkz. Yas.8:15; Hak.5:6 ve ilgili not).
30:7 Rahav Mısır için takma ad olarak kullanılan Rahav, ‘fırtına’ veya ‘küstah’ anlamına gelir (bkz. “Livyatan”, Yşa.27:1 ve ilgili not).
30:8 yazıp Muhtemelen “Haylaz Rahav” adını.
30:9 asi bir halk Bkz. Yşa.30:1; ayrıca bkz. Yşa.1:2 ve ilgili not.

Videolar

Yeşaya Girişi

Yeşaya İbranice'de "Rab kurtarır" anlamına gelir. Kitabın adı olan bu ifade bir bakıma kitabın özetidir. Peygamber Yeşaya İ.Ö. 8. yüzyılın ikinci yarısında Yeruşalim'de yaşadı. Kitap üç ana bölüme ayrılabilir:

1. 1-39 arasındaki bölümler güneydeki Yahuda krallığının güçlü komşusu Asur tarafından tehdit edildiği dönemi anlatıyor. Yeşaya, Yahuda'ya yönelen gerçek tehdidin Asur'un yenilmez gücü değil, halkın günahı, Tanrı'ya başkaldırmaları ve Yahuda halkının Tanrı'ya güvensizlikleri olduğunu gördü. Peygamber çarpıcı söz ve davranışlarla Yahuda halkını doğruluğa ve adalete çağırmaktadır. Onları uyarır, Tanrı'ya kulak vermekte gecikirlerse, felaketlerin yakalarını bırakmayacağını söyler. Yeşaya, dünya çapında barışın sağlanacağı dönemi ve Davut'un soyundan gelecek olan örnek kralın gelişini de önceden bildirdi.
2. 40-55 arasındaki bölümler değişen tarihsel durumu yansıtır. Asurlular'dan sonra bölgede egemen güç haline gelen Babilliler İ.Ö. 586'da Yeruşalim'i ele geçirir ve halkını Babil'e sürgün eder. Peygamber, Tanrı'nın kendi halkını özgür kılıp Yeruşalim'e geri götüreceğini ve yeni bir yaşama kavuşturacağını müjdeler. Bu bölümlerde öne çıkan konu, Tanrı'nın tarihi yönlendiren Egemen Rab olduğu, halkının aracılığıyla öteki ulusları da bereketleyen tasarıları olduğudur.
3. 56-66 arasındaki bölümler sürgünden Yeruşalim'e dönenlere ve Tanrı'nın halkına verdiği sözleri yerine getireceğine dair güvence bekleyenlere sesleniyor. Ayrıca doğruluk, adalet, Şabat Günü'ne uyulması ve dua konusunda kaygılar dile getiriliyor. Özet olarak kitap Tanrı'nın mutlak büyüklüğünü, üstünlüğünü vurguluyor. Bütün öbür ilahlar Rab'bin önünde sadece cansız putlar.

Ana Hatlar:

1:1-12:6 Uyarılar, vaatler
13:1-23:18 Ulusların cezalandırılması
24:1-27:13 Tanrı'nın dünyayı yargılaması
28:1-35:10 Yeni uyarılar ve vaatler
36:1-39:8 Yahuda Kralı Hizkiya ve Asurlular
40:1-55:13 Vaat ve umut bildirileri
56:1-66:24 Son uyarılar ve vaatler
  • Ayetler
  • Notlar
  • Video
  • Giriş